استرس،مسواک زدن خشن،غذای داغ و….علل آفت دهان
آفت دهان چیست ؟
آفت (به انگلیسی: Aphthous stomatitis) یک بیماری شایع در دهان است که ضایعات دردناک نکروتیک در مخاط دهان، زبان و لثه به بار میآورد. علت آن ناشناخته است ولی ممکن است خودایمنی باشد.
شیوع آفت در جوامع مختلف از ۵٪ تا ۶۶٪ گزارش شده و متوسط شیوع آن ۲۰٪ است. در زنبرتری نسبی دارد. آفت، یک عفونت ویروسی نیست و قابلیت سرایت هم ندارد، اما عامل ژنتیک در بروز آن بسیار مؤثر است.دوره آن حدود یک ماه است و اغلب پس از آن بدون درمان هم بهبود مییابد. درمان آن اغلب علامت است و برای رفع آن بیشتر از دهانشویه یا قطره استفاده میشود.
آفت دهان در قسمت زیرین زبان
اِتیولوژی آفت عودکننده دهانی دقیقاً مشخص نیست، اما مواردی بهعنوان علل زمینهساز برای آن معرفی شدهاند؛ مانند زمینهٔ ارثی، استرس، اختلالات آسیبشناختی (ایمونولوژیک)، عوامل هورمونی، کمبود تغذیه و نقایص خونی، سیگار و حساسیت غذایی.
علائم آفت دهان
آفت در سه شکل عمده وجود دارد که شایعترین آن آفت کوچک (مینور) با شیوع ۸۰٪ و آفت بزرگ (ماژور) با شیوع حدود ۱۰٪، و ۱۰٪ بقیه نیز بهصورت تبخالشکل دیده میشود. علائم آفت محدود به دهان هستند و بیمار علائم عمومی (مانند تب) ندارد. علامت اصلی درد یا سوزش در محل آفت است. ممکن است درد با بعضی غذاها و آشامیدنی(مانند اسیدها) تشدید شود. با بهبود زخم، درد نیز کاهش مییابد
علت آفت دهان
استرس عاطفی یا جسمانی، اضطراب یا ناراحتی و عصبیبودن پیش از عادت ماهانه
آسیب به مخاط دهان بر اثر درست جانینداختن دندان مصنوعی، غذا داغ، مسواکزدن خشن و با شدت یا کار دندانپزشکی
آزردگی و تحریک ناشی از خوراکی مثل شکلات، غذا ترش و اسیدی (سرکه) و غذا دودی، آجیل یا چیپس نمکزدهشده، گردو، فندق، پسته، پنیر و بادنجان
کمبود آهن و اسید فولیک و ویتامین ب۲.
درمان آفت دهان
آفت خودبهخود خوب میشود و معمولاً نیازی به درمان ندارد. برای آفت اگر درمانی صورت بگیرد معمولاً بهمنظور کاستن از درد و التهاب و استرس و جلوگیری از اضافهشدن عفونت ثانویه به آن است.
رایجترین درمان که در این خصوص توصیه میشود شامل موارد زیر هستند:
رعایت بهداشت دهان
استفاده از داروی آفتوژل(پایین آورنده درد و التهاب زخم دهان)
استفاده از آنتیبیوتیک موضعی مانند کپسول ۲۵۰ میلیگرمی تتراسایکلین محلول در سرُم فیزیولوژی (بهصورت دهانشویه)
رفع کمبود ویتامینی و املاح سرُمی همچون ویتامین ب۱۲، آهن و اسید فولیک و پرهیز از غذا آلرژیزا
استفاده از دارو بیحسکننده موضعی همچون لیدوکائین و یا دیفنهیدرامین
استفاده از مواد محافظ موضعی حاوی استروئید موضعی همچون تریامسینولون یا کلوبتازول یا فلاکینولون
استفاده از آنتیبیوتیک موضعی مانند کلرهگزیدین، بنزیدآمین یا پرسیکا
گیاه درمانی
گیاه گلنار فارسی دارای تأثیر مثبت در درمان آفت دهان میباشد.
استفاده از جوش شیرین مستقیم روی محل آفت.